Deklaracje właściwości użytkowych

Od 1 lipca 2013 r. Rozporządzenie (UE) nr 305/2011 w sprawie wyrobów budowlanych  ma zastosowanie. 

Dla producentów „elementów i zestawów konstrukcyjnych ze stali i aluminium” zgodnie z normą EN 1090-1 oznacza to, że od 1 lipca 2013 r. mogą oni wystawiać wyłącznie deklaracje właściwości użytkowych na podstawie rozporządzenia (UE) nr 305/2011. Ta nowa procedura gwarantuje, że oferowane produkty, zarówno w produkcji indywidualnej, jak i seryjnej, posiadają właściwości określone właśnie w deklaracji właściwości użytkowych.

Świadectwo kwalifikacji producenta do wykonywania konstrukcji stalowych wg m.in. DIN 18800-7 2008-11 zostało zastąpione przez EN 1090 1:2009/A1:2011 od dnia 1 lipca 2013 r. Wprowadzenie na rynek danych wyrobów konstrukcyjnych związane jest od tego czasu z obowiązkiem wystawiania deklaracji właściwości użytkowych oraz nanoszenia znaku CE. W tym celu, zakładowa kontrola produkcji (ZKP) wytwórcy musi zostać poddana procesowi oceny zgodności oraz finalnie certyfikacji przez niezależną jednostkę notyfikowaną.

Proces ten można zasadniczo podzielić na kilka etapów:

Wstępne testy

Za pomocą badania wstępnego, producent udowadnia, że ​​spełnia warunki do dostarczania elementów konstrukcyjnych zgodnych z normami.

Zakładowa kontrola produkcji (ZKP)

Producent musi ustanowić, udokumentować i utrzymywać system ZKP w celu zapewnienia, że ​​produkty wprowadzane na rynek spełniają deklarowane właściwości użytkowe.

Wstępna kontrola

W ramach wstępnej inspekcji niezależny organ weryfikujący sprawdza, czy ustanowiony system (ZKP) funkcjonuje w praktyce dla zgodnej z normami produkcji wyrobów.

Monitoring

W ramach bieżącego monitoringu organ weryfikujący sprawdza czy ​​system (ZKP) opracowany dla zgodnej z normami produkcji wyrobów nadal funkcjonuje prawidłowo. 

inspekcje konstrukcji stalowych